ესპანეთში კორონავირუსით გარდაცვლილი ქალის ხუთი შვილი სამტრედიაში უკიდურეს გაჭირვებაში ცხოვრობს.

სახლს, სადაც პატარები ცხოვრობენ, ფანჯრები აქა-იქ შემორჩა. კედლები გაულესავია,   იატაკი ამორტიზებული.

მინიმალური ავეჯი, რაც სახლში დგას, „სიკეთის ქალაქის“ მიერ ოჯახის ყოფაზე მომზადებული სიუჟეტის შედეგად შეგროვებული ფულით შეუძინეს.

სასკოლო ასაკის ოთხ მოზარდს არ აქვს სამეცადინო კუთხე, ამიტომაც ოცნებობს 12 წლის მარიამი მაგიდაზე.  რა თქმა უნდა, ბავშვები ონლაინ გაკვეთილებს ვერ შეუერთდნენ, კომპიუტერი და ციფრული ტექნიკა არასოდეს ჰქონიათ. მეტიც, ორშაბათიდან, როცა ტელეგაკვეთილები დაიწყება, ბავშვი დისტანციური სწავლების მიღმა დარჩებიან, ოჯახს ტელევიზორი არ აქვს. ობლების სახლში დაღამებაც პრობლემაა. რამდენიმეს ჩამტვრეულ საწოლზე სძინავს. არ აქვთ ტანსაცმლის კარადაც.

,,მეზობლების ნაჩუქარი ხუთი საწოლი აქვთ. თავიდან კარგი იყო, მაგრამ დაძველდა.  ზოგიერთი ვარდება კიდეც“, - ამბობს პატარების მამიდა შორენა ნაჭყებია.

გამართული საწოლების გარდა, პატარებს მოხერხებული ,,მატრასებიც“ სჭირდებათ

ბავეშვების საძინებელში, თბოიზოლაციისთვის, ფანჯრზე ცელოფნებია აკრული.

ერთადერთი, რაც ამ ტრაგიკული ოჯახის უკიდურესად მძიმე ყოფას აფერადებს,

კედლებზე და ჭიშკარზე ბავშვების წარწერები და ნახატებია.

ამორტიზებული კედლების გამო სახლი გამაგრებას საჭიროებს

დედის გარეშე დარჩენილ მცირეწლოვნებს ახლა ბევრი სათამაშო დაუგროვდათ.  მათთან  უამრავი ადამიანი მიდის: მეგობრები, მეზობლები, ნათესავები, ნაცნობები, უცნობები. ყველა პატარების გამხნევებას, გამხიარულებას ცდილობს. ამისთვის  მადლიერები არიან.

მამა ამჟამად ესპანეთში, ლტოლვილთა თავშესაფრის კარანტინში იმყოფება. ცირა ალიხანაშვილი მადრიდში 27 მარტს დაკრძალეს.

მისი გადმოსვენება წლების განმავლობაში ვეღარ მოხერხდება. ესპანეთში საქართველოს საელჩოს აქტიური ჩართულობის მიუხედავად, მსოფლიოში კორონავირუსის გამო შექმნილი მდგომარეობდან გამომდინარე, სამშობლოში მის გადმოსვენებაზე ესპანეთმა კატეგორიული უარი თქვა.  დედის გარეშე დარჩენილებს, რომელთაგან ყველაზე პატარა წლინახევრისაა, ახლა ბებია უვლის.

ოჯახის ერთადერთი შემოსავალი სოციალური დახმარებაა, რაც თვეში 830 ლარს შეადგენს. ვინაიდან ეს თანხა მრავალსულიანი ოჯახის გამოსაკვებად საკმარისი არ არის, ნაჭყებიებს სამტრედიის ბევრ მაღაზიაში  ვალი აქვთ. „ნისიად“  მხოლოდ აუცილებელი პროდუქტი მოაქვთ: პური, შაქარი, ბრინჯი, პატარების საყვარელი  მაკარონი, იშვიათად, კამფეტი და ტკბილეული.

ნაჭყებიების ოჯახი განსაკუთრებულ მადლობას უხდის საქველმოქმედო ორგანიზაცია ,,სიკეთის ქალაქის“ დამფუძნებლებს და ყველა იმ ადამიანს, ვინც ცირას გადასარჩენად და მათი შვილების დასახმარებლად გაისარჯა.

"შეგროვებული თანხით სამზარეულო და აბაზანა გაგვირემონტეს. ავეჯი და ჭურჭლი გვიყიდეს. პატარებს ტანსაცმელი და პროდუქტები მოუტანეს. სიხარულით სუნთქვაშეკრულები იყვნენ ბავშვები. ზუსტად ასე შეკოწიწებული თანხით წავიდნენ ჩემი შვილი და რძალი ესპანეთში. გვეგონა შვილებს ჯანმრთელი დაუბრუნდებოდა“.

ცირა მადრიდის საავადმყოფოში ქიმიოთერაპიის კურსს გადიოდა. Covid-19 პაციენტს სწორედ ამ პროცესში დაუდგინდა.

"ჩემი ძმა თავს დასტრიალებდა. თავზე ადგა. კორონავირუსის დადასტურების შემდეგ კი სანახავად აღარ უშვებდნენ, თუმცა ტელეფონით უწყვეტად საუბრობდნენ“.

შორენა ნაჭყებია ჰყვება, რომ ცირას ცხელება რამდენიმე დღე გაუგრძელდა. მდგომარეობა დღითიდღე მძიმდებოდა. ექიმებს ძალისხმევა არ დაუკლიათ, მაგრამ დამარცხდნენ.

„ძალიან იბრძოლა ჩემმა ძმამ რომ კრემაცია არ მომხდარიყო. მთავრობაც ძალიან დაგვეხმარა. საბოლოოდ შეგვპირდნენ, რომ გადმოსვენებას მოვახერხებთ.  შვილებს დედის საფლავი მაინც დარჩებათ, უბრალოდ ჯერ არ ვიცით ვადები".

ცირას მეუღლეს, მამუკა ნაჭყებიას დაკრძალვაზე დასწრების უფლება არ მისცეს.

,,ჩემს ძმას საოცრად უყვარდა ცოლი.  საშინელ მდგომარეობაშია, მაგრამ  ბავშვებთან დაბრუნების იმედი აძლებინებს“.

მამუკა ნაჭყებია შვილებთან, სავარაუდოდ, 10 აპრილამდე დაბრუნდება. 

ნაჭყებიების ოჯახის დახმარების მსურველებს თანხის ჩარიცხვა შემდეგ ანგარიშზე შეუძლიათ: GE14TB7922845064300014 - მიმღები თამარ ნაჭყებია